Sponsoring – czyli ciąg dalszy marketingu firm realizowanego przez sport

W. Lagae definiuje sponsoring jako porozumienie biznesowe między dwiema stronami. „Sponsor przekazuje swojemu partnerowi pieniądze, produkty, świadczy na jego rzecz usługi lub też udostępnia mu know-how. W zamian za to sponsorowany (osoba indywidualna, organizator imprezy lub organizacja) oferuje mu swoje prawa i możliwości utożsamiania się z nim, które sponsor może wykorzystać w celach komercyjnych.”

Co ciekawe sponsoring w klasyfikacji narzędzi marketingu, stanowi element public relations. Obecnie jednak jego rola na tyle wzrasta, że pojawiają się liczne głosy za wyodrębnieniem go spośród instrumentów PR.

Sponsoring dla firm, które sponsorują organizacje sportowe jest przejawem prowadzenia działalności marketingowej przez sport, zaś dla organizacji sportowych jest jednym z produktów, które sprzedaje sponsorom (zerknijcie do książki prof. Sznajdera). Przychody ze sponsoringu nierzadko stanowią dla organizacji sportowych lwią część budżetu, dlatego też pozyskanie bogatego i zaangażowanego sponsora to dla nich podstawa.

Sponsoring, mimo że kojarzony z działalnością szlachetną, mecenatem, od którego się wywodzi absolutnie nie jest aktywnością bezinteresowną. Przedsiębiorstwa, dzięki zaangażowaniu się we wspieranie sportu mogą zrealizować niektóre swoje cele, do których według K. Perechudy należą w szczególności:

- promowanie firmy, jej logo,

- budowa prestiżu,

- tworzenie pozytywnych skojarzeń,

- zwiększenie zaufania,

- dotarcie do grupy docelowej,

- ominięcie zakazów reklamowych.

Jak widzimy wśród celów tych nie ma zwiększania sprzedaży czy zysków, o czym często firmy zapominają. Ale o tym i innych problemach sponsoringu opowiem w oddzielnym wpisie.